افغانستان

د ۲۰۲۱ کال د اګست په میاشت کې د واک له ترلاسه کولو راهیسې، طالبانو په بشري حقونو باندې تر بل هر وخت ډیر سخت بندیزونه لګولي دي. د ښځو او نجونو حقونه په ځانګړي ډول اغیزمن شوي دي: هغوی د شپږم ټولګي څخه پورته زده کړې او د کار ډیری ډولونو څخه منع شوي دي، او د سندرې ویلو، په لوړ غږ لوستلو، یا حتی د خپل د کورونو څخه بهر د هغوی د غږ د اوریدلو څخه منع شوي دي. د ال جي بي ټي کیو خلک (LGBTQ+) د خپل سري توقیف، زور زیاتي، شکنجې او نورو ناوړه چلند او غیرقانوني وژنو سره مخ دي. د طالبانو ځواکونو پخواني دولتي کارمندان، په ځانګړې توګه امنیتي افسران په صحرایی توګه (د محکمی حکم پرته) وژلي او په زوره یې نادرکه کړي دي. قومي او مذهبي اقلیتونه د ځورونې او تبعیض د پام وړ خطرونو سره مخ دي. خبریالان، د بشري حقونو مدافعین، او لاریون کونکي، په ځانګړې توګه ښځې، د ځورونې، خپل سري توقیف او تاوتریخوالي سره مل غچ اخیستنې سره مخ دي. په عام محضر کې د اعدامونو، وهلو او د بدني سزا نور ډولونو په ګډون، طالبانو ظالمانه او غیر انساني سزاګانې وضع کړې دي. روان بشري بحران، چې د اقتصادي سقوط او د ښځو د مرستندویه کارمندانو باندې د طالبانو د بندیز سره یوځای شوی، چې د پراخې بې وزلۍ او د خوړو ناامنۍ لامل شوی دی. ښځې او نجونې د خپل د تګ راتګ د آزادۍ محدودیتونو سره مخ دي چې روغتیایی پاملرنې ته د دوی لاسرسی اغیزمنه کوي، چې په پایله کې د مثل د تولید (زیږون) حقونو او په عمومي ډول د روغتیا حق څخه په سیستماتیک ډول د سړغرړونې او تیریو لامل شوې ده.